Σχεδόν ακέραιο, λείπει το αιχμηρό άκρο της λεπίδας. Βρέθηκε το 1994 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στην περιοχή της οικίας Ω. Το μαχαίρι είναι δουλεμένο ενιαία, με δύο ανάγλυφες ραβδώσεις να διαχωρίζουν τη λεπίδα από τη λαβή. Η λεπίδα είναι επίπεδη στο πάνω μέρος και καμπυλωμένη στο κάτω. Η λαβή στενεύει προς τα πίσω και απολήγει σε δύο ανάγλυφους δακτυλίους με σφαιρίδιο στην κορυφή.

Η χρήση του αντικειμένου δεν είναι σαφής, καθώς δεν διαθέτει τη συνήθη μεταλλική λεπίδα. Ωστόσο, αρχαίες πηγές αναφέρουν μαχαίρια κατασκευασμένα εξολοκλήρου από οστό ή ελεφαντόδοντο, με τα οποία έπαιρναν ξύσματα από τις ρίζες του βοτάνου «σύμφυτον» (Symphytum officinale) για να παρασκευάσουν φαρμακευτικά αφεψήματα. Δεν αποκλείεται και το συγκεκριμένο να είχε την ίδια ή παρόμοια χρήση.